Powrót do strony Niezapominajkowo.eu | Niezapominajkowa Kraina  Spojrzenie wstecz...
Poetycki wortal "Niezapominajkowa Kraina" istaniał niemal trzy lata.
Wiersze, od których zaczęła się ta historia zamieściłam w "Muzyce Duszy".
/Tomasz "Bazyliszek"/ jeśli moje serce w twoje dłonie złoże czy je przyjmiesz czy utulisz co dasz w zamian ja nie proszę cię o wiele daj mi uśmiech twój serdeczny ciepły blask spojrzenia wysusz łzy kiedy będę smutny i twą szminką uśmiech namaluj na mej twarzy niech choć wizualne mam złudzenie żem szczęśliwy bądź po prostu przyjacielem
/Michał Adnotacje/ Gdyby móc umieć krótkim spojrzeniem smutek z myśli wyłowić i przesiać go przez palce... Gdyby móc umieć dotknięciem ręki wydobyć z duszy rozgoryczenie i zgnieść je jak kartkę papieru... Gdyby móc umieć szeptem bądź słowem osuszyć łzy rozczarowania, skrywane za zasłoną powiek... Gdyby móc umieć wyjąć z siebie szczęście, położyć je sobie na dłoni i podarować przyjacielowi... Znikłaby z serca męcząca bezsilność.
/Michał Adnotacje/ Szukam szczęścia po świecie, szukam drogi do szczęścia. Już szukałem jej w sobie, w innych ludzi objęciach. Nie znalazłem go w środku, nie znalazłem na zewnątrz. Może kiepsko szukałem, a może nie ma go wcale... Nie wiem, co mam już robić; nie wiem jak znaleźć szczęście. Może szczęście jest fikcją. Może szczęście jest wszędzie. Nie wiem co mam uczynić; jak daleko jest szczęście? Może szczęścia brak wokół. Może szczęście jest we mnie...
/Nikola/ miłość niczyja przycupnęła na chwilę w przydrożnym rowie goniona wiatrem skulona od zimna pochwycę ją do serca włożę nie... znowu zrani znowu przetnie moje serce nożem miłość niczyja bólu przyczyna kochanka samotności trzęsąca się z zimna...
/Tomasz "Bazyliszek"/ często w życiu przegrywała w miłości szczęścia nie miała a chciała tak bardzo pokochać ciepła twoich słów i rąk doznać więc buduje swoje schody do nieba tam gdzie bólu i rozczarowań nie ma gdzie wieczna miłośc jest codziennością gdzie promyk słońca pieści jasnością nie wiedziała, że słowa mają dwa znaczenia i kochała często serce co twarde z kamienia łez słonych przez to wiele wypłakała czuła się nikim myśląc jakam mała więc buduje swoje schody do nieba tam gdzie bólu i rozczarowań nie ma gdzie wieczna miłośc jest codziennością gdzie promyk słońca pieści jasnością wspina się ku niebu coraz wyżej z uśmiechem biegnie coraz chyżej nagle pięknego chłopaka napotyka który delikatnie jej ręce dotyka oczy jej ze szczęścia nieprzytomne jak on dla niej rozrzuca kwiaty wonne i znalazła wreszcie miłość, którą tak pragnęła i z bijącym sercem w ramiona ją zamknęła więc w życiu może się wszytko przydarzyć trzeba tylko z wiarą o tym marzyć!
/Ryszard Koprowski/ pamięć co za dużo pamięta serce co za dużo czuje tęsknota co za bardzo boli smutek co wyciska łzy życie co chce żyć tylko nie wie po co bo pamięć serce tęsknota i smutek co wiedzą o nas gwiazdy oglądane w samotności co wie o nas księżyc świadek naszej miłości wiedzą o nas więcej niż my sami nie wiemy o sobie nic nie wiemy o sobie nic co by usprawiedliwiało naszą miłość nie wiemy o sobie nic co by tłumaczyło nasze rozstanie nie wiemy o sobie nic by mniej bolało mówię sobie to tylko wspomnienia ale one też bolą by mniej bolało rozstanie przypominam sobie przykre chwile ale teraz i za nimi tęsknię faza smutku i tęsknoty rządzi się swoimi prawami innymi niż księżyc nie znajdziesz jej w kalendarzu gdzie pełnia i nów dopada niespodziewanie daje odpocząć nie wiesz kiedy i na jaki sygnał znowu
/Ryszard Koprowski/ myślałem że zostałem pominięty zapomniany przeoczony że nie dostałem talonu na spełnioną miłość Anioł Stróż na przedłużonym urlopie mój liść palmowy leży pod szafą zakurzony albo akta zawiesiły się gdzieś w kronice akaszy myliłem się jest zapisane dla mnie coś extra czekało na właściwy czas
Muzyka Duszy zdobywała popularność. Otrzymywałam coraz liczniejsze
e-maile z wierszami - tym razem, sami poeci prosili o zamieszczenie
swych wierszy na www. Strona rozwijała się. Któregoś dnia poeta piszący
pod pseudonimem "Anna***" zainspirował mnie swym wierszem
Niezapominajkowa Kraina do stworzenia podstrony o takim samym tytule.
Przybył więc nowy drogowskaz na czarodziejskiej łące
oraz nowa podstrona
Wkrótce zrządzenia losu spowodowały, że zaprzestałam publikacji w
Czarownych Słowach i utworzyłam w lipcu 2006 roku odrębny portal
Niezapominajkowa Kraina. Dziękuję w tym miejscu poecie - Januszowi Kyć,
za pozytywne zmobilizwanie mnie do tego czynu :)
Strona istniała, rozbudowywana o kolejne podstrony, dające możliwość
publikacji wierszy z poziomu samego użytkownika - a stało się to możliwe
dzięki bezinteresownej pomocy internauty - Konrada, który pomógł mi
dostosować skrypt php do potrzeb portalu poetyckiego. Piękne wiersze
małego_księcia, które zamiesciłam w Niezapominajce zaowocowały
wirtualnym poznaniem ich autora - studenta Przemka Szpilera, który
specjalnie dla potrzeb tego portalu stworzył skrypt podstrony Kraina z
Komentarzem. Był to czas w mym życiu, kiedy przekonywałam się, że w
Internecie są wspaniali ludzie, gotowi dzielić się swą wiedzą, poświęcać
swój czas dla kogoś nieznajomego - zupełnie bezinteresownie...
Wakacje 2007 roku zaowocowały kolejną zmianą szaty graficznej
Niezapominajki - opartą tym razem - głównie na fotografiach pochodzących
z prywatnej kolekcji poety - pana Andrzeja Olszy. Wtedy też utworzyłam
działający w CMS nowy dział serwisu - Arkadię. W tej postaci portal
przetrwał do dziś - początku 2009 roku.
| ||
|
|
||
