Kres wędrówki.
Dobiega kresu swej wędrówki,
pełna spóźnionego zdziwienia-
zmęczona układaniem łamigłówki,
czasu minionego i teraźniejszego.
Radość życia z wiatrem uleciała,
smutek bywa częstym gościem ...
wszystkiego w życiu zaznała -
prócz prawdziwej,szczerej miłości.