ludzi łączy zbiór sentencji
parę zwrotów w cichym tańcu
każdy ciągnie własny łańcuch
splata ręce przy różańcu
wzrokiem szuka braw atencji

spożywamy krwiste jadło
jak drapieżnik chciwy mordu
grając pieśni bez akordu
brzegi strome zimnych fiordów
niepewności snów wahadło

życie dzierga nam kreacje
czas otula ciemno kocy
jak chuligan strzałem z procy
znów wchodzimy w świat przemocy
łzy spraszając na kolację

wytoczona losu bila
marny skrawek naszej głuszy
lustro jest jak fragment duszy
nie pociągnie cię za uszy
tylko zrani mała szpila