Śmiech lata ... lata ... ata ...

Śmiech lata … lata … ata
 
Rozbiegało się lato po łąkach, po polach,
po buczynowym lesie, po świerkowych borach,
wiatrem czochra kłosy zbóż splecione w złote warkocze,
z cieniami tańczy wśród grusz w sadzie zbierając owoce
 te dojrzałe, złote,
roześmiane, rozbawione, radosne
figlarnie chichocze
a wiatr roznosi na cztery strony świata
śmiech lata … lata … ata …
a zadziorne leśne echo śmiech lata w świat niesie
po lesie … lesie … esie …
 
Rozkołysało lato nad łąką cytrynki
wśród chabrów i maków skrzydlate bielinki
poszukują szczęścia nad płatkami polnych koniczyn
a szczęście ukradkiem przysiadło na skrzydłach biedronek
i kropki liczy
radosne, roześmiane, rozbawione
figlarnie chichocze
a wiatr roznosi na cztery strony świata
śmiech lata … lata … ata …
a zadziorne leśne echo śmiech lata w świat niesie
po lesie … lesie … esie …
 
Wśród polnych ziół lato świergocze ze skowronkiem,
kocanka i pokrzywa flirtują z polnym dzwonkiem,
modraszek wieszczek leniwie przysiadł na rumianku,
a ponad nimi zatraceni w tańcu wirują paź z rusałką
jak para kochanków,
radośni, rozbawieni, roześmiani
figlarnie chichoczą
a wiatr roznosi na cztery strony świata
śmiech lata … lata … ata …
a zadziorne leśne echo śmiech lata w świat niesie
po lesie … lesie … esie …
 
16 lipca 2011

Bielinek