ZACNY JUBILEUSZ

To dojrzałe wielolecie,
odkąd los mi przyniósł Miecię.
Innych nie mogłem już Mieć mieć,
kiedy wpadłem w Mieci sieć.

Z Miecią jaśniej słonko świeci,
już nie mogę żyć bez Mieci,
nawet zięć nasz chwali Miecię,
gdy podwórze mu zamiecie.

Los wspaniale życie plecie,
ktoś opisał nas w gazecie,
wręczono nam mnóstwo kwiecia,
cała w kwiatach była Miecia,

dostała w prezencie wagę,
a ja medal za odwagę,
nawet z wagą, jak znam Miecię,
szybko się narazi diecie.

Pytanie Mieci – być czy mieć?
Miecia chce „mieć”, ja „być” mam chcieć,
lecz szczęśliwszej drogi nie ma,
ja mam Miecię, Miecia mnie ma.

Zdzisław Szabelan, BYDGOSZCZ.