DARCIE PIERZA
(Wspomnienie)

Gęsi w polskim krajobrazie
na niejednym są obrazie,
zdrowe mięso, białe pióra,
a w kuchni manufaktura.

Niczym obrzęd – darcie pierza,
pół wsi kobiet na nie zmierza,
siadają przy długim stole,
zimą, gdy nie idą w pole.

Tu oddzierają promienie
od stosin, wprawnie szalenie
oraz przez zręczny palców ruch
osobno oddzielają puch.

Są dowcipy, śmiech i śpiewki,
kawa, ciasta i nalewki,
bal „Wyskubek” po dniach paru:
jadło i tańce wśród gwaru.

Po kolei darcie pierza
całą wioskę wzdłuż przemierza.
Poduszki, jaśki, pierzyny,
oto wiano dla dziewczyny.

Zdzisław Szabelan, BYDGOSZCZ.