ZIARENKA PIASKU

Patrzę na ziarenko piasku
bardzo gładkie, pełne blasku,
okrągłe i jakże małe;
opuściło niegdyś skałę.

Wiatr wyprawia z ziarnkiem harce,
bo się lubią z pięknym kwarcem,
lecz gdy lecą zbyt wysoko,
ziarnko wpada komuś w oko.

Piach od dziecka już zachwyca
– zamki z piasku, piaskownica,
potem plaże i pustynie,
a w klepsydrach – z czasem płynie.

Piasek w trybach niczym w młynku,
w betonie piasek i w tynku,
od fundamentu aż po dach
z ziarenek piasku szklany gmach.

Patrzę na ziarenka piasku,
bardzo gładkie, pełne blasku,
kolorowe, jakże małe;
mogą znów się zrosnąć w skałę.

Zdzisław Szabelan, BYDGOSZCZ.