Współczesną poezję opisuje kadr po kadrze,
po 1945 roku umieszczając akcje,
choć powinienem zahaczyć o awangardę,
za punkt wyjścia biorąc lata 20-te,
w których rodzi się ruch zwany kubizmem.

Futuryzm nie kojarzy ci się z faszyzmem,
aczkolwiek ideały w nim zawarte są bliskie
sile i korzenie mają czysto włoskie,
przejdziemy teraz na tereny polskie.

Tutaj od razu pojawia się Witkacy,
3XM - dla wielu ten skrót wiele znaczy,
rozpoczyna się kult miasta i masy.

Z tego podłoża czerpie także proza,
słyszałeś pewnie o Żeromskiego domach,
wizja z Przedwiośnia ukazana jako utopia,
w Warszawie w oczy nam się rzuca.

Przeminęła druga światowa wojna,
świat podzieliła żelazna kurtyna,
na zachodzie kwitła konsumpcja,
u nas twardo trzymała się komuna,
której nieobca była dzieł cenzura.

Dziś każdy może pisać co mu ślina
przyniesie na koniec wulgarnego języka,
bo dziś poetyka przegrywa swą walkę,
z niszczącą dorobek kulturowy Lady Makbet,
która w osłupieniu patrzy na swoje ręce.