WROTA PRZESZŁOŚCI...
Utkali nasze życie pajęczyną
najpiękniejszych barw
niektórzy odeszli nagle
bez pożegnania
świat stał się pusty
wrota przeszłości
zatrzasnęły się za nimi
ze snu się wyłaniają
dusze ukochane
słyszymy ich szept
ogarniamy sercem
kiedy śmierć skosi nas jak trawę
wsiądziemy w ostatni pociąg
gdzie czekać będą stęsknieni
na peronie nowego życia
Barbara Szuraj