WROTA PRZESZŁOŚCI...

Utkali nasze życie pajęczyną
najpiękniejszych barw

niektórzy odeszli nagle
bez pożegnania

świat stał się pusty
wrota przeszłości
zatrzasnęły się za nimi

ze snu się wyłaniają
dusze ukochane

słyszymy ich szept
ogarniamy sercem

kiedy śmierć skosi nas jak trawę
wsiądziemy w ostatni pociąg

gdzie czekać będą stęsknieni
na peronie nowego życia

Barbara Szuraj