Miewam momenty gorsze
Jak w życiu Róży Opolskiej
Drogi do szczęścia są wąskie
To typowe myślenie polskie
Z pesymistycznym wnioskiem

Miewam momenty lepsze
Wciągam głębiej powietrze
Choć drżę jak liście
Lub samobójca na piętrze
O swoją przyszłość

Miewam wiarę w ludzkość
Kruchą jak stłuczone lustro
Nim zdołam na zawsze usnąć
Zapełnię słowami płótno
Malując własny obraz
Zanim będzie za późno
Na analizę doznań

Miewam tę pewność
Że chociaż na zewnątrz
Zimno i ciemno
Ktoś czuwa nade mną
Ktoś kto będzie ze mną
Kiedy ludzie polegną

Miewam tą nadzieję
Że kiedy odejdę
W twej pamięci będę