wiosna we mgle
zima stroszy piórka
wróbel odkrył kim jest
człowiek jak płomień co raz zabłyśnie
dni przechodzą przez palce
wspomnienia jak landrynki
schowane w kieszeni
pocerowanego fartucha babci
żal światła starej lampy
ledwie mruga znad książki
gdzie świat prostszy
z pewnym zakończeniem
noc ubiera się w milczenie
spadających gwiazd
.jpg)
.jpg)