opieka
poza oktawą
z pamięci i bieli palców
nie rozpoznam wiatru
za mało słów aby pożegnać
przystają cienie świerki
o zielonych oczach
wspina się przyszłość
śnieg przykrył poręcze ze złoceń
posrebrzył ciszą
główne danie z milczenia
starość marszczy twarz w lustrze
niebo jak kot
wygina grzbiet w bezkresie
.jpg)
.jpg)