nieodgadnione są serca porywy
urywki myśli natrętnie do nas mkną
nie można miłości ust skrytych
zapomnienia kłódką zamknąć

bo to co przybliża dwa zranione serca
co daje spokój umęczonym duszom
jest najpiękniejszą strofą mędrca
najsubtelniejszą muzą wzruszeń

prawdziwej miłości nie da się pokonać
i tak powróci po każdej burzy
oczy twe rozbłysną tysiącami ogni
a ustami najgrubsze mury skruszysz

nieodgadnione są nasze drogi
naszych serc i kruchych wierszy
miłość w poezji czule zapisana
cały świat gotowa poruszyć...