Kolejny dzień tonie w mroku
bardzo żałośnie się prezentuje,
zamiast słońca, pięknych obłoków
rzęsistymi łzami nas częstuje.

Wiatrem szalejącym wspomagany
sieje zgrozę i spustoszenie-
cóż na to człowiek załamany
szuka bezpieczne schronienie.

Jesteśmy słabi w obliczu natury
żywiołów dotąd nieokiełznanych,
myślimy że możemy przenosić góry
na razie potrafimy drążyć skały.

Żywioły ogień powietrze i woda
są jak ludzkie charaktery -
trudne wciąż do opanowania
szalejące pokazują złe maniery.