mam wspomnień duży zapis
na nośnikach gotowych do otwarcia
łąkę zasianą wrzosami na jesieni
słowne potyczki i starcia

chodzenie w niebytach tak ukochanych
starte buty leżące pod płotem
zapach jabłek nad progiem zapomnianym
i dotyk co leczy duszę wędrującą

napisałem kiedyś wers proroczy
że to co żyje nigdy nie umiera
zakwitły wiśnie awansem na potem
dusza z Bogiem na szlaki się wybiera

serce podpowiada że anioły nie umierają
gdy choć jeden człowiek o nich pamięta
postawiłem w wazonie bukiet nadziei
nie zabraknie cię na następne święta

(Janusz śmigielski, Chołowice, 6.01.2012)