Niosły ich marzenia, jakaś siła by pokonać okrutną naturę, pokonać własną słabość czasem siebie, lodowaty wiatr który mroził twarz, pokonać strach, samotności powiew lodowaty i tak szli Polarnicy swym szlakiem by marzenie swe zamienić w czyn świat widział w nich zdobywców sławy i sławą nagradzał ich, pytanie rodzi się czy o sławę szło czy o marzenie trudny cel dla którego warto było znieść wszystko to cóż morał jakiś z opowieści tej pora by, są takie marzenia dla których warto nie tylko dojść na bieguny Ziemi...(duch44)