Nikt nas nie rozdzieli
jak promiennie śmiejesz się.
Widzę piękny, stary park,
a w tym parku ciebie, mnie.
A gdy rano muszę zbudzić się
czuję na twarzy łzy.
Bardzo chciałabym pozostać tam,
spędzić z tobą wszystkie dni.
Będzie kiedyś taka noc,
gdy zostanę z tobą tam.
Pozostawię milion trosk,
swoją miłość tobie dam.
Gdy przestanie serce moje bić,
dusza dosięgnie gwiazd,
wtedy zacznę innym życiem żyć
i nikt nie rozdzieli nas.
wiersz napisany do melodii podanej w linku.
http://www.youtube.com/watch?v=ON_ZIqzbIZs
lata 80-te XX wieku 
.jpg)
.jpg)