Supirant o niezwykłej urodzie
owego czasu jaki był w modzie
młodej infantce dusery prawił
kordiał polewał i słowem bawił
zachęcał wabił pod sam dortuar
lecz pąsem spłonął gdy spadł peniuar

z niego

/supirant - adorator
infantka - tytuł książęcy
dusery - komplementy
kordiał - nalewka
dortuar - sypialnia/

nietoperz

ma z mroku oczy
był kiedyś motylem
został z nocą moją przyjaciółką
bo go o to prosiłem

sroka

wcale nie podła
kradziony srebrny dziób nosi
wierzy że kiedyś księżyc
o rękę ją poprosi

lew

o nic nie zabiega
okrutny gdy musi
przeleżałby całe życie
ale lwica kształtami kusi

kanarek

zbyt mały
aby powiedzieć reszcie
dajcie mi święty spokój
z tym śpiewaniem nareszcie

mrówka i szczupak

w główce od szpilki wola taka
przenieść do mrowiska martwego szczupaka

idziesz zbyt wolno,
przystajesz co chwilę,
siedzę na tej ławce,
czekam niecierpliwie,
przyjdźże wreszcie
i przytul mnie do siebie,
chcę poczuć to ciepło,
które krąży w tobie,
chcę dotknąć życia
i odżyć na nowo,
zachłysnąć się tobą,
zapomnieć o świecie...
wróć z bukietem bzów,
bądź słońcem na niebie,
wiosno ma zielona,
tak brakuje mi ciebie...

Pan jeż
kolce ostre musi mieć
czyści sady i ogrody
nawet gdy przykre pogody.

A na zimę ściele norkę
tka kołderkę z suchych liści
w niej wygodnie się ułoży
i sen piękny mu się przyśni.

Wiosną zbudzi się wyspany
gdy zielone są już trawy
oczka przetrzy spojrzy wokół
wciągnie noskiem wiosny soki.

Wyprostuje swoje gnatki
i zdrętwiałe inne członki
przeszlifuje swoje igły
i poszuka szybko żonki.

Bo rodzinę czas założyć
żonkę na kolcach położyć
może łoże nie fakira
ale miłość się zaczyna.