bór wita chłodem mit opowiada
wypłoszona sarna – trochę hałasów
bo każdy niczym dzik chce ubiec sąsiada
rozgorączkowanie - wiecznie brak czasu

nie można wytropić nawet kozaków
pod liśćmi skryła się rodzina kurek
borowik cicho sza ukryty w krzaku
muchomor wystawia drwiąco kapturek

opasły buk torsem kogoś ochrania
baldachimem sprytnie kryją paprocie
chowa wystraszony kapelusz kania
nie chce do patelni trzęsie się pociec

borowik jak zawsze król kamuflażu
pod ziemię się schował – maślak pod sosnę
rydz zaś sprytnie w trawę zniknął z obrazu
stoją sromotniki – niezbyt radosne

szeptaną muzykę liście szeleszczą
wiatr w koronach tańczy – pusto w koszykach
drzewa usypiają swą opowieścią
zając się obudził sprzed nóg umyka

oddech pełną piersią z trelem nad głową
był spacer z zapachem uroczej bajki
przeżyliśmy dzisiaj baśń nastrojową
do rondelka trzeba kupić pieczarki

zejdź Amorze na Ziemię
niebo ci ciągle w głowie
miłość choruje na anemię
zaprowadź ją w sitowie

seksowna trawa na łące
raj naturalny człowieka
widoki są podniecające
kąpiel i przytulna rzeka

bez majteczek – rozkoszne
uczucie nie boi się nagości
przytulisz uroczą wiosnę
uszczypnie cię z miłości

romantyczne są krzaczki
delektować trzeba we dwoje
miss natura wypłoszy kaczki
boski łuk wpuści na pokoje

karminu zachwycasz atłasem
wiecznie ciągniesz do łóżka
dziewczyny tęsknią za lasem
rozkosznej bajki chce wróżka

może być skalne ustronie
Maczuga Herkulesa działa
twardą skałę obejmą dłonie
zbyteczna Amorze strzała

na tym Olimpie markotnie
nie pokocha cię Afrodyta
na Ziemi wielokrotnie
postrzelasz z łuku do syta

spłoniesz w błękitów karminie
obejmą dziewczyny rączki
zmysłowe są nasze Boginie
Hefajstos wykuje obrączki

uważaj na boskie skrzydełka
ziemskie Anioły karzą zdrady
strzeż się cudzego piekiełka
przyprawią rogi bez żenady

zazdrością kipi nasza Afrodyta
pazurkami swe niebo strzeże
musi być wiecznie zdobyta
wydrapie błękity jak zwierzę

obetnie skrzydełka za karę
żebyś nie fruwał za innymi
miłosny łuk i goryczy czarę
uraczy plecami intymnymi

zejdź obejrzyj swe strzały
kiepsko pilnujesz interesu
twój łuk jest już zwiotczały
boginie nauczą cię moresu

Błękitne chabry i maki
urocze rumianki,łubiny
ubrane w strojne fraki,
wielobarwne koniczyny.

Czuję zapachy obłędne -
krzewy jaśminu rozsiewają
słowa zachwytu są zbędne,
zmysłową rozkosz dają.

Uwielbiam układać bukiety,
aby je w pamięci zachować-
ponieważ więdną niestety
postanowiłam je fotografować.

Ciężki los wycieraczki – wciąż wycieranie
wiecznie patrzy z dołu – mini krój szeroki
podniecają tylko tęskni za kochaniem
miłe horyzonty cudowne widoki

Tak delikatnie głaszczą czule łaskoczą
przebiegając śliczne i seksowne nóżki
potem rozmarzona i samotna nocą
tylko cichutko marzy – nawet poduszki

Podniecona emocja zenitu sięga
napuszona rośnie i chciałaby grzeszyć
całą noc leży sama – całonocna mordęga
Spać się kładą i nikt biednej nie pocieszy

Żeby chociaż ktoś nocą trochę pogłaskał
stęskniona skręca się naga bez koszuli
miło fabryką pachnie seksownie płaska
co za nieszczęsny los nikt biednej nie tuli

Wiecznie leżąc marzy cichutko pod drzwiami
lecz nikt się nawet nad nią nie rozczula
czeka na delikatne kształty jak aksamit
bo drzwi są zimne i jak tu się przytulać

Tylko płytki pod nią delikatnie się pocą
to nie seks przyciskać głupie czworokąty
gdyby rozłożył się lino. leon nocą
cieplejszy mogłaby się tulić do piątej