potykam się o ciszę
wysokie progi niedokończonych rozmów

jak łatwo popaść w rutynę
odklepać minuty
na drzwiach skrzypiącej szafy

myśli wygasły zamieniły w kamień

w nadmiarze czerwieni
drzewa w przeciwdeszczowych płaszczach

lubię chybotliwy płomień świecy
a potem noc
kiedy przepadam we śnie
jak zmarli

Człowieka
Zwierzęta
Wszechświat
Co stworzyło ?
Deus
Machina
Spiritus
Kosmos ?

Latina
Wysłowi
Ozdobi
Czy wyłoży
Sens ?

Nihil novi
Padół łez
Bezsens
Czy Ktoś
Lub Coś
Po tej
Stronie
Drugiej ?

Czy coś
Ponad
Nami
Na wskroś
Przeszywa
Nicość ?

Falami
Fraktalami
Fazami
Frazami
Etapami
Epitetami
Stosowanymi
Czy też nie
Do dziecka
We mgle
Powietrza
W tle ?

Wydech
Wdech

Co mam począć Panie
zamknąć się w ciemnicy
czy krzyczeć na ulicy

nie dam rady
choćbym chciała

Twoja moc ogromna
ja taka mała

mam dość wszystkiego
życie takie trudne

myślisz że potrzebne
nam kłopoty

pewnie tak

bez nich byłoby
strasznie nudne

zamknęłam się w sobie
jak w szklanej kuli

powiedz Boże
co dla mnie szykujesz

czy mnie kochasz
Ty nie oszukujesz

patrzę przez okno
na ciemną ulicę

kiedyś otrzymam odpowiedź
odsłonisz przede mną

wszystkie tajemnice...

Barbara Szuraj