Droga do celu wydaje się być bardzo trudna,
przeszło ją niewielu a dla wielu złudna
się okazała wydeptana przez nich ścieżka,
zwłaszcza ta ściągana z powierzchni lustra.

Kolejną fazę przepowiedni podawały gusła,
uwierzyłeś bredni dotyczącej pewności jutra,
myślałeś, że twój sen się spełni i drogie futra
wynagrodzą trud drogi wiodącej do piekła.

Kamienie poraniły stopy, gdy z buta
szedłeś do celu zostawiając po drodze trupa,
zapełniona została nimi twoja szafa,
gdy o długu przypomniała sobie mafia.

Słowo napomnienia do ciebie nie trafia,
wokół wroga ziemia i trwa uczuć zima,
nieprzyjazna dla rozwoju życia to kraina,
w garści została ci go tylko odrobina.

Zanim znów zaczną się krwawe żniwa,
grzech zacznie parzyć serce jak pokrzywa,
zwróć się do Siewcy o nowa porcje słowa,
zostanie ci dana ze źródła żywa woda,
z której czerpana jest duchowa ochłoda.

Ta woda wydobyta ze skały przez Mojżesza,
jest inna tej która ludzkie pragnienia
ugasza dla zaspokojenia potrzeb ciała,
bo ona jest niematerialna i nie zatruta.

Do jej zdobycia wiedzie spowiedź i pokuta,
od niej omijaj z dala inne życia źródła.

Nie robię teraz nic niepotrzebnego,
czegoś co może zranić boleśnie bliźniego,
może bliznę zostawić na sercu jego
i pozostawić go zdołowanego na złego
losu pastwę miast szczęścia wiecznego,
które czekałoby po śmierci na niego.

Nie robię nic przekraczającego piątego
przykazania treść i o śmierć ocierającego
powłokę twego ciała cielesnego po to
tylko, by móc zarobić na śmierci jego,
plasując się w roli zabójcy płatnego,
swojego i cudzego życia nie szanującego.

Nie robię nic przekraczającego szóstego
przykazania treść, więc cudzołożącego
nie zobaczysz mnie obok żony twej tego
wieczoru w sypialni twej nagiego,
nago leżącego i seks z nią uprawiającego.

Nie robię nic przekraczającego siódmego
przykazania treść, więc okradającego
nie zobaczysz mnie - włamującego
się do twego mieszkania i zabierającego
biżuterie, którą na rocznice ślubu swego
dałeś żonie tamtego dnia dla was wyjątkowego.

Nie robię nic przekraczającego ósmego
przykazania treść, więc okłamującego
ciebie nie spotkasz mnie dnia dzisiejszego,
wczorajszego lub jutrzejszego, bo moje ego
miast robić coś głupiego pisze do twojego.

Maryjo pisze dziś krótki list do Ciebie,
moja matka choruje od dawna na schizofrenie,
wiem, że sam niczego w życiu nie zmienię,
dobrze, że mam również swoja matkę w niebie.

Droga matko proszę Cię o win wybaczenie,
przepraszam, że nie chciałem słuchać Ciebie,
kiedy dawałaś mi matczyne napomnienie,
obiecuje od tej pory relacji z ludźmi uzdrowienie.

Okruchy ze stołów panów je także szczenie,
jak Samarytanka proszę o oczyszczenie,
win zapomnienie i zła wykorzenienie
z serca, które tak bardzo kocha Ciebie.

Twojego Syna proszę o moje rozgrzeszenie,
niechaj przypomina mi moje sumienie,
o tym jakie powinno być dobre życie.

Pierwszego listopada zapalę na grobach znicze
i pomodlę na grobie sąsiada, który swe życie
zakończył na popełnionym samobójstwie.

Proszę mamo niechaj w sens życia nie wątpię,
stawiaj mi przed oczami przykazanie piąte,
obiecuje, że autodestrukcją nie zakończę
swego życia i będę postępował mądrze.

Dziś twojej opiece powierzam me serce,
chociaż niewiele warte są takie deklaracje
składane komuś na papierze - na piśmie.

Mimo to szczerze wierze, że kiedy przyjdzie
śmierci godzina - powitam Ciebie i twego Syna.

Mówisz, że twoje życie jest nic nie warte
i nie rozumie ciebie nikt - ktoś zablokował kartę,
wpuścił wirusa do pliku o nazwie sumienie,
robiąc tym wiele poważnych szkód w systemie,
drogo kosztuje jego całkowite naprawienie.

Znowu zostałeś poddany krytycznej ocenie,
lecz krytyka nie przeprowadzona konstruktywnie
załamała wiarę w poprawę definitywnie
i podupadłeś na zdrowiu zarówno fizycznie,
jak również na duchu, czyli psychicznie.

Po zablokowanym ruchu na szachownice
spoglądasz i kombinujesz jak znaleźć wyjście
z tej patowej sytuacji, lecz ciągłe oszukiwanie
wprowadza nagle gracza w zakłopotanie,
bo spotyka go kara za reguł gry łamanie.

Spotyka cię kolejne negatywne doznanie,
czeka cię kolejnych negatywnych uczuć poznanie,
w dodatku na twój temat głosi ksiądz kazanie,
a ty zamiast wysłuchać i zareagować na nie -
buntujesz się i odrzucasz Boże przesłanie.

Postanawiasz złamać kolejne przykazanie,
zaczynasz kłamać i grzebać w zabliźnionej ranie,
w którą wdaje się gangrena - w złym stanie
dajesz dusze do wyświetlenia na Roentgenie,
bo przyszła pora na przykazań spełnienie
kościoła który oczekuje spowiedzi od ciebie.

Spowiedź ta zmienia coś w środku,
i Bóg, ty oraz ja stajemy się partnerami do rozmów.