Zza horyzontu
Żarząca się czerwona pożoga
Rozlewa swą czerwień
Na falach
Kołyszącego się jeszcze we śnie morza

A Ty
Całkiem naga
Wyłaniasz się z fal biegnących ku brzegu
Doświadcza chłodu
Wiatrem smagana
Złota opalenizna twojego ciała
Ramiona pokryła gęsia skóra
Dygoczesz i mam wrażenie
Że za chwilę twą nagość
Osłonią białe pióra
I wyłaniając się z czerwonych jeszcze fal
Jak anioł
Wraz ze słońcem
Wzniesiesz się wysoko ku niebu
I znikniesz w chmurach
Ponad horyzontem

A ja
Porzucony na brzegu
Przesypując przez palce piasek złoty
Będę marzył o grzechu
I w myślach rozdawał
Gorące spojrzenia, słodkie pocałunki , anielskie pieszczoty
I spijając z różanych ust słodycz namiętności
Będę smakował
Kawałek po kawałku twojej nagości
I opuszkami palców
Gładząc twą szyję, piersi i łono
Darując Ci rozkosz
Zanurzał się będę
W błogość nieskończoną

A gdy dzień
Pokładając się do snu
Odda władnie nad światem nocy
Samotny na plaży
Rozmarzony
Spojrzę w drugą stronę
Gdzie słońce pozbawiane mocy
Za horyzontem
Przygasać będzie w czerwonej pożodze
Zbierającej swą czerwień
Z fal kołyszących do snu morze

Wieczór
Siedzę na pierzastym obłoku
Pod złotym niebem
Usiądź przy mnie
Zapraszam z uśmiechem
Siedząc ramię przy ramieniu
Twarz przy twarzy
Będziemy razem przez kolejne lata
Marzyć

I gdy wieczór
Będzie rozlewał na niebie
Jeszcze złocistą szarość
Kołysani przez wiatr
Na pierzastym obłoku
Otuleni w radość
Z dala od zgiełku miast
Będziemy kosztować
Jak smakuje spokój

Zachwyceni
Resztkami słonecznego blasku
Wtuleni w siebie
Rozmarzeni
Na pierzastym obłoku
Będziemy powoli
Zanurzać się w ciemności nocy
I choćby była najciemniejsza – niech będzie nawet bez gwiazd
Wystarczą mi twoje oczy

(23 maja 2011)

Okala nas
Wiatrem niesiona
Muzyka spod smyczków świerszczy
A Ty - cała zielona
Wśród traw, mniszków i polnych skrzypów
Nabierasz czerwonych jak maki rumieńców
Na skrzydłach wyznań niesionych szeptem
Unosisz się jak paź królowej
I zatracona w nieziemskiej rozkoszy
Bliska krzyku
Tracisz głowę

A ja
Spijając z twych malinowych ust
Ambrozję miłości
Eliksir rozkoszy
Delektuję się smakiem namiętności
Darując Ci
W prezencie jak łakoci koszyk
Słodkie pieszczoty

Świat wkoło wiruje w tanecznym szale
Ziemia wzruszona do głębi
Cokolwiek dzieje się obok
Nie obchodzi nas wcale
My tylko siebie nawzajem
Jesteśmy spragnieni

Pierś przy piersi
Jak węzeł żeglarski splecione ramiona
Czułym szeptem uczucie wyznane
Poprzez uszy trafia do piersi
I odnajdując serce
Miłości spragnione
Wypełnia je szczęściem
A usta drugich ust stęsknione
Proszą
Pocałuj raz jeszcze
Dopóki okala nas wiatrem niesiona
Muzyka spod smyczków świerszczy

(2 czerwca 2011)

matka głupich bez słów porzuciła
teraz twardo stąpam po innej
czasem wzloty, ląduję w malinach
albo trafiam celnie pod rynnę

nudno nie jest, szyba omami
w ciemnym oknie na dziwny z firanką
którą mogę wyprać z żabkami
będzie jaśniej, dam odpocząć lampkom

już nie zwabię matki głupich światłem
żaden ogień w sercu nie zapłonie
znicz najwyżej, może słoik z kwiatkiem
nie poczujesz jakie były dłonie