Nie pożegnałaś się ze mną
nie zostawiłaś ni słowa
a ja się z tym nie godzę
a mnie się to nie podoba

napisał Tomasz Michał Jeka

porą burz
przyszła młodość
w pyle gruzów
z opaska na ramieniu
wzięła ślub
z honorem

* Krzysztof Kamil Baczyński

foto: wiadomości.pl non profit use

Cóż to za wspaniała dziewczyna,
o imieniu *****.
Sprawiła, że od kilku miesięcy, zaczynam pisac wiersze szczęśliwe, przepełnione radością,
a nie jak kiedyś bólem i złością.
Co ma w sobie wyjątkowego,
że zmienia punkt widzenia mego?
Co jest w niej magicznego,
wspaniałego,
innego,
czego w innych dziewczynach nie widziałem,
które na drodzę swego życia spotkałem.
Jest taka tajemnicza,
ma w sobie coś co mnie zachwyca.
Kiedy dobry humor mnie zostawia, złe wspomniania następują,
szczęście z serca wypłukują.
Jedno jej słowo,
wspaniały nastrój powraca na nowo.
Kiedy płaczę, sadząc, że słońca nade mną już nigdy nie zobaczę, pojawia się ona, rozpędza chmury, wychodzą promienie słońca,
zalewają mnie szczęścia,
falą gorąca.
Jedno jej spojrzenie,
serce ogarniają płomienie.
Jedno czułe słowo,
odradzam się na nowo.
Jeden śmiech radosny,
odradza we mnie życie, jak w naturze podczas pierwszych dni wiosny.
Odwróciła mój świat do góry nogami, zwariował, zmieniła wszystko,
zaraz oszaleje, znowu jest blisko.

Mamo Ty pierwsza wiesz, że ja już jestem.
Za czas niedaleki ukłon zrobię- nóżki gestem.
Kocham Cię, już tańczę w rodzinnym kole.
Szykuj stos pieluszek i moje miejsce przy stole.

Poprowadzisz mnie po ścieżkach życia czule.
Za miłość, Twoje do mego serduszka przytulę.
Nauczysz mnie mowy, pokażesz świata obrazy.
W podzięce dostaniesz buziaków tysiące razy.

Jak anioł chronić mnie będziesz zanim ruszę.
W świat by poznać serce, które swoim wzruszę.
Kiedy rodzinę założę, rozpocznie się nowe życie.
Wciąż szanował będę, z rodzinką w dobrobycie.

Amadeusz ze Śląska.

Z dedykacją dla każdej mamy.