podkasana głupota
hasa po świecie,
zajrzy tu,zajrzy tam,
wszędzie naniesie śmieci...
tu jadem plunie,
jak żmija złośliwa,
tam użądli boleśnie,
niczym osa kąśliwa,
pożywi się skrawkami
i znów szuka ofiary...
oj,głupoto,głupoto,
i po co ci to,
nie żal ci skrzydeł
na takie nicpotem?

...ukryte daleko w lesie,
gdzie diabeł mówi dobranoc,
porasta omszałymi konarami,
od wieków zapomniane...
drzewa schylają plecy nad wodą,
niby wiedźmy odprawiają czary,
szepczą,gwarzą,mamroczą,
omawiają tajemne sprawy...
po kamiennym moście,
strażniku ich samotni,
przechadza się echo
poszukując czyjejś bliskości...

na imię Róża miała,
piękna,wyniosła,doskonała,
na klombie pałac swój zbudowała,
królowa kwiatów się mianowała...
one były jej służkami,
aż razu pewnego się zbuntowały,
i tak jej zaśpiewały-
-Różo,Różo,cóż z twej piękności,
gdy w tobie tyle nieprzystępności,
co z tego,że twoja szyja wysmukła i giętka,
lecz najeżona kolcami straszy z daleka...
Róża słów tych słuchała,
głowę skłoniła,
i ze wstydu spąsowiała...

Narcyz lusterka nad życie kochał,
przeglądał się w rosy kroplach,
nad wodą siedział bez końca,
w gładkiej tafli podziwiał swój obraz,
w zachwyt popadał niemały,
gdy obraz swój zobaczył na fali...
słońce zgniewało się mocno,
dało mu prztyczka po nosie,
nos zbrązowiał i odpadł,
Narcyz w rozpacz czarną popadł...
słońce mu na to rzecze-
-Narcyzie,ludzi kochaj bardziej od siebie...