kasa,kasa,kasa,
tylko ona się liczy,
ważny,kto kasą obrasta,
reszta jest niczym...

kasa to łakomy kąsek,
za nią można mieć luksusy,
można kupić miłość,zdrowie,
nią zapłacić za nauki...

świat się kręci wokół kasy,
kieszeń pełna,nie ma biedy,
takie teraz to są czasy,
nie masz,więc daleko nie ujedziesz...

babie lato srebrnowłose
w rosie porannej skąpane,
snuje się leśnym bezdrożem,
w przemijanie zasłuchane...

przepływa nad polami,
rozpościera welony pajęczyn,
lśni diamentowymi łzami,
tęskni za letnim powiewem...

mały pajączek przykucnął
na srebrnej,długiej nici,
słońca promyczek go pieści,
a on słodko śni...

jesiennym wieczorem,
gdy zmierzch nastaje,
na opuszczonym strychu
piękna baśń się baje,
baju baj...
sfrunęła na fotel wiklinowy,
samotny od lat,
zadumała się głęboko...
fotel cicho zaskrzypiał
tak...tak...
popłynęły baśniowe opowieści
pod belki zmurszałe
ze starości,
zasłuchały się nietoperze i pająki,
kulawy zegar wstrzymał oddech...
cicho,cichutko
świerszcz gra na skrzypkach,
sączą się do ucha
baśniowe nutki,
baju baj...

opuszczony przez Boga i ludzi,
dom na skraju lasu
kiedyś tętnił życiem,
dziś jest na łasce losu...
skrzypią okiennice
wiatrem poruszane,
z kątów czas wyziera
pajęczyną przyodziany...
po pokojach się snują
cienie zapomniane,
w bezsłownym milczeniu
pokutę odprawiają...
uwięzione w ścianach dusze,
skazane na wieczność,
odtwarzają kadr po kadrze
całą swoją przeszłość...