Między A i Z
tyle liter się chowa
głowa pełna wyrazów
język ubrany w słowa

dłoń pismem zaklęta
oko łaknie czytania
zwykłe znaki a tyle
mają do przekazania

Niebo rozpuściło
swoje mokre włosy
długie aż do ziemi
pomrukuje z cicha
dalekimi głosy
mrok chowa w zieleni

po ciężkim bezdechu
oddech przywrócony
wilgocią paruje
rozgrzane dachy
ochraniają domy
burza ustępuje

Na pchlim targu myśli sprzedam
czarne jak najczystszy heban
mroczne niby otchłań piekła
silne niczym rwąca rzeka

chociaż może je zatrzymam
i się ze sprzedażą wstrzymam
wykorzystam je do tego
by napisać coś strasznego

Wśród ludzi bliskości
Odszedł w samotności.