*
dzień złożył dłonie
wspomniałem miłość kota
z nadzieją przeskoczył noc
*
w kropli zobaczyłem czas
deszcz znalazł ujście
przez piasek do serca
*
zatarła się pamięć
rozchwiane burzą drzewa
w ciągłym początku chwile
strącone w przepaść

*
chmury spiętrzyły błękit
kładą się cienie znużone upałem

podajesz dojrzałe czereśnie
prosto z drzewa dobrego i złego

*
wiatr umilkł w objęciach słońca
splotły się z losem chmury

krople deszczu jak palce
szukające oczu i serca

*
słucham drzew jak historii
porytych kulami w drodze do nieba

cieniem przysiadł żołnierz
jak kiedyś zapatrzył na pola rzepaku

w domu

w pokojach każdy gest pogodny
czas układa w wieczny porządek
parę serc odnalezionych w nadziei

kobieta

minęło lato
a ty nadal uśmiechnięta
śpiewasz a może to wiatr
plusk fali odbity od ciszy

słowa

rozrzucone jak okruchy chleba
zbierają ptaki i ludzie
wiatr szeptem przesuwa chmury
piaskiem wypełnia losy

wspomnienie

już się nie powtórzy
łzą zakręci i rzeką
ukryte w muszli jak cisza
w bezkresie dzisiaj zamieszka

pusto

dziura na przestrzał
wiatr dusze wywiał
rozgonił po niebie

wypatruję jednej co kiedyś
jak jesień dojrzewała w sercu

*
wciąż szybciej i więcej
witryny za nas przejrzały na oczy

zegar stanął o czasie jak chwila
której zabrakło śmiałości

*
słaniam się od ciszy i wiatru
jak drzewo co uległo morzu

odcumowałem myśli
splecione ze słońcem
zatonęły w słowach

*
wciąż sam bez skrupułów
obgaduję ranek

gwiżdżę na sny z filiżanką w dłoni
przechadzam myślami po niebie