…niczym ptaki ciernistych krzewów
tutaj
białymi skrzydłami dusza łopocze
serce niejednemu czerwienieje ze wstydu
powietrze stęchlizną chwyta za gardło
lata niewiary hałastra zapija
szlifując progi że włos truchleje
tutaj
gdzie życie to ,,chwiejne czółno”*
nadzieja octem karmiona
poeta słowem krwawi na wargach
brat bratu zdziera koszulę
wijemy gniazda
*T .Kubiak ,,Norwid"