Odnalazłem Ciebie po dwóch tysiącach kilometrów
Serce śmieje się radością spełnionych marzeń
Jesteś, nareszcie jesteś! Twoja twarz z moją
Masz co chcesz, wyjmuję duszę z kieszeni

….jechałem by Ciebie odnaleźć

Stało się, kocham do żywego, każdym dniem
Słowem, mailem, wszystkim czym mogę
Nawet gdy nie ma Ciebie obok, jesteś tam
W duszy, sercu, tam zamieszkałaś

Jedynak. I mam siostrę. Uczucie nagrody
Na skrzydłach od Boga unoszę swą radość
Jesteś, naprawdę jesteś. Mogę być z Tobą
Na zawsze, po ponad 350 latach, dniach

i godzinach
nie ma odległości na miłość ……

"wyrazy zamarzły w metaforyce"*
wiedząc niewiele nie szkodzę nadziei
uczę spadające liście
jak słońce nie mając limitu ciepła
spaceruje z cieniami

porównuję sny piękniejsze
gęstnieją w chmury

nie czekam końca wspomnień
wciąż zbieram kawałki błękitu
szum wiatru z pyłkami czasu
osiada na włosach

liczę uderzenia czy kroki
wybieram życie jak motyl
przecząc upływowi rzeki

"ci którzy wiedzą milczą"*

* F. Rabelais
* Leo Tsy

Dwoje my sobie w wiek pisani,
serc nakazami spoza granic.
Lecz nigdy dotąd niespotkani
miłoście oddajemy, za nic.

Ty kwiaty plączesz dla innego
wianuszki stroisz. patrząc w dale.
Ja obce składam pocałunki,
chociaż ich nie pojmuję wcale.

Razem , a jakożby z osobna
ja zniewolony , tyś porwana.
Tak trwać bez siebie niepodobna,
gdzie szukać mam cię, ukochana!

Pociesz Sybillo mnie, przybłędę,
czy czas połączyć nas podoła?
Czy się do śmierci błąkał będę,
by imię wciąż nieznane wołać.

lepszy słowem
milczę ponad czasem
sypnęło wiatrem
na wskroś jutra

podparty liśćmi
przemarzam ciszą
poczytaj dzień
czerwienią klonu

ostrożnie mijam
patrzę w oczy aniołom
bawią się światłem
rozsypaną nadzieją