zwinięte skrzydła
zwinięte skrzydła nakryły tęsknotę
cienka, wątła tasiemka czasu
prawie zerwana
tylko ptak na gałęzi wie, czuje
i śpiewa swą serenadę
a oni czekają
w śródmyślach swoich zamknięci
jedno o drugim wpomina
wypuszczają diamenty
podnieceni wspominanymi obrazami
ufają życiu i wiedzą na pewno
rozwiną swe skrzydła.M.M.