zwinięte skrzydła

zwinięte skrzydła nakryły tęsknotę

cienka, wątła tasiemka czasu

prawie zerwana

tylko ptak na gałęzi wie, czuje

i śpiewa swą serenadę

a oni czekają

w śródmyślach swoich zamknięci

jedno o drugim wpomina

wypuszczają diamenty

podnieceni wspominanymi obrazami

ufają życiu i wiedzą na pewno

rozwiną swe skrzydła.M.M.