Trwanie

Jestem skałą
wiatrem słów smaganą.
W ciemnej grocie spoczywa
me serce,
słona wilgoć po ścianach
pustej komory spływa...

Nie dotrze tu promień miłości
ze słońca gorącego.
Duszę mrożą górskie potoki
i oczy z tęsknoty bolą,
widząc tęczę ogrodów,
której dotknąć nie mogę...

------------------------------

Spojrzał wędrowiec na skałę
i pomyślał z zazdrością:
- jak masz blisko do nieba,
krajobraz piękny u stóp twych
wiatr cię chłodzi, słońce ogrzewa, deszcze zraszają,
czegóż do szczęścia więcej potrzeba?

/03.06.2007/