NA PRZEKÓR JESIENI

Ustalono na kongresie,
jak traktować późną jesień,
co nie znosi żadnych kwiatów,
słońce ma na ćwierć etatu,

preferuje ciemne chmury,
wiatrem wchodzi w różne dziury,
kocha deszcze i szarugi,
dzień króciutki, wieczór długi,

co nad ziemią snuje mleko,
biały szron ma pod opieką,
uwielbia odcienie szare,
mamy jakby ją za karę.

Uchwalili więc uczeni,
by na przekór żyć jesieni,
śmiać się, tulić, tańczyć, śpiewać,
gorącem serc się rozgrzewać,

rano, w południe, wieczorem,
wszelką chwilkę brać z humorem,
by dzień każdy był radosny,
wszak to coraz bliżej wiosny!

Zdzisław Szabelan, BYDGOSZCZ.