PÓŹNA JESIEŃ
PÓŹNA JESIEŃ
Świat ponury,
gdy u góry
ciągle chmury,
słońce za granicą,
kiedy wieje,
lasem chwieje,
z nieba leje,
chłód pędzi ulicą,
późna jesień
pluchę niesie,
nie wedrze się
w zacisze domowe,
żar w serduszkach,
ciepło w brzuszkach,
w grubszych ciuszkach,
wrota zaporowe.
Zdzisław Szabelan, BYDGOSZCZ.