To nasze życie
by znów być dzieckiem - ile byś dał?
W ramionach matki poznawać świat,
to najpiękniejsze z wszystkich lat.
Dorosłość bywa jak dziegciu ciut,
który potrafi zmarnować miód,
a my mówimy, że wszystko gra,
za nami tylko wspomnień mgła.
To nasze życie - tajemny twór,
wciąż trzeba głową rozbijać mur
i za zakrętem zobaczyć, że
nie wszystko będzie, jak się chce.
Mierzymy życie, ten boży dar,
każdy jak umie, przeróżną z miar
i co nam wyjdzie, kto wynik zna?
A maskarada dalej trwa.
27 .08.2011 Anna Z.