„Marzenia kiedyś i teraz”
Narnia zdaje się być dziś tak odległa
dorosłam
Dziecięce marzenia przegoniła
kolejna w życiu wiosna
dorosłam
Zima magię utraciła
święty Mikołaju już na Ciebie nie czekam
dorosłam
Po drodze gdzieś zgubiłam
zarys i kształt wspomnień swych
dorosłam
Oczy me mgła zasnuła
nie widzę tego co kiedyś widziałam
szafa jest teraz dla mnie zwykłą szafą
tajemne przejścia dla mnie już nie istnieją
Powiem Wam szczerze
nie chcę być dorosła
dzieckiem na zawsze chcę pozostać
zamieszkać w Nibylandii
rozmów dorosłych nie słyszeć
Piotrusiu Panie
przybywaj na me wołanie
zabierz mnie do Swego magicznego kraju
problemów dorosłych nie chcę rozwiązywać
chcę pozostać niewinna
tak czysta jak łza
nie chcę być dorosła
Chcę by drzewo rozchyliło swe konary
tajemne przejście odkryło
chcę wrócić do Ciebie Aslanie
chcę przez szafę
przejść jak kiedyś Edmund, Zuzanna
Piotr i Łucja
do kraju lepszego jutra
na skrzydłach wyobraźni
powrócić do krainy baśni
wierzyć ,że dobro zawsze wygrywa
a zło zawsze przegrywa
wierzyć w szczęśliwe zakończenia
czuć magię Bożego Narodzenia
czekać na Mikołaja
zasypiając z niepokojem
w wigilijną noc
Odnaleźć swój dziecięcy świat
przeżyć wszystko jeszcze raz
choć przez chwilę
jeden moment
spojrzeć na ludzi
świat naiwnie
tak jak kiedyś
nie widząc ciemnych barw
nie widząc łez, cierpienia
wojen, krwi strumienia
Odzyskać spokój ducha
na Twarzy uśmiech
niech życie znów
będzie niepowtarzalną przygodą
niech każdy dzień
będzie wielką niewiadomą
na którą czekasz niecierpliwie
Powiem Wam szczerze
nie chciałam dorosnąć
chciałam na zawsze dzieckiem pozostać
a jednak dorosłam
Narnia zdaje się być dziś tak odległa
lecz siła mojej wyobraźni jest niezmienna
odnajdę do niej drogę
nawet już jako dorosła panienka
Nikt nie zabroni mi marzyć
nikt nie odbierze mi marzeń
to moja broń
nikt nie zniszczy mnie
i moich marzeń !
Mam marzenia
choć o czym innym dziś marzę
niż wtedy gdy byłam dzieckiem
lecz to niczego nie zmienia
Narnia znów przede mną swe drzwi otwiera…