Droga do celu wydaje się być bardzo trudna,
przeszło ją niewielu a dla wielu złudna
się okazała wydeptana przez nich ścieżka,
zwłaszcza ta ściągana z powierzchni lustra.

Kolejną fazę przepowiedni podawały gusła,
uwierzyłeś bredni dotyczącej pewności jutra,
myślałeś, że twój sen się spełni i drogie futra
wynagrodzą trud drogi wiodącej do piekła.

Kamienie poraniły stopy, gdy z buta
szedłeś do celu zostawiając po drodze trupa,
zapełniona została nimi twoja szafa,
gdy o długu przypomniała sobie mafia.

Słowo napomnienia do ciebie nie trafia,
wokół wroga ziemia i trwa uczuć zima,
nieprzyjazna dla rozwoju życia to kraina,
w garści została ci go tylko odrobina.

Zanim znów zaczną się krwawe żniwa,
grzech zacznie parzyć serce jak pokrzywa,
zwróć się do Siewcy o nowa porcje słowa,
zostanie ci dana ze źródła żywa woda,
z której czerpana jest duchowa ochłoda.

Ta woda wydobyta ze skały przez Mojżesza,
jest inna tej która ludzkie pragnienia
ugasza dla zaspokojenia potrzeb ciała,
bo ona jest niematerialna i nie zatruta.

Do jej zdobycia wiedzie spowiedź i pokuta,
od niej omijaj z dala inne życia źródła.