Dla ciebie jest ideałem w każdym calu,
marzysz o tym żeby spotkać go na balu,
by był twoim księciem tej nocy kopciuszku,
odnalazł cię z pantofelkiem i w serduszku
zamieszkał wiecznie i stał na posterunku,
by bronić wasze szczęście rzadkiego gatunku.

Jest dla ciebie formą od cierpienia ratunku
i uzależnienia od mocnego trunku,
sobą cię uzależnia i chcesz w łóżku
budzić się obok księcia w zamku.

Chcesz być księżniczką i żeby o poranku
nie zniknął lub zostawił na ganku
ślady swoich stóp, by któryś z detektywów
odnaleźć go mógł pośród istnień tylu.

Choćby pojawiło się nie wiem ilu,
żaden nie będzie miał tej klasy i stylu
tego wdzięku i męskiego uroku,
żałujesz, że zniknął tak nagle sprzed oczu.

Tęsknisz za nim i pragniesz jego widoku,
zalana łzami i pogrążona w amoku,
chcesz byście zostali sami w pokoju,
chcesz, żeby inni zostawili was w spokoju.

W końcu się zjawia na jakimś turnieju,
z innymi staje w szranki w śmiertelnym boju,
walczy dla swojej wybranki i w twoim sercu
plasuje się wśród grona zwycięzców kraju,
gdzie rzadko się trafia arbiter elegantiarum.