Leżał na bruku 
                                bezpański, 
                                samotny, 
                                niepotrzebny. 
                                Wiatr poderwał ku górze, 
                                dał nadzieję 
                                na opiekę, 
                                na czułość, 
                                na przyjaźń ... może miłość. 
                                Nad rzeką przycichł, 
                                upuścił ... 
                                Bezszelestnie opadło istnienie, 
                                osiadło na wodzie, 
                                odpłynęło z prądem 
                                samotnie. 
                                A dokąd to ...?
 

11 października 2011