ZEGAR
Póki zegar tika , stuka
i kukułka głośno kuka
wokół wrzawa życiem tryska
niczym iskry od ogniska.
Zegar lata wystukuje
coraz wolniej się raduje
coraz ciszej kuka w nocy
aż zamilknie o północy.
Bo zegary duszę mają
ból, cierpienie one znają
pora im odpocząć miło
powspominać co się śniło.