odbicie
przygasłem na rozstaju
jak słońce po które schyliłem się
z cieniem brzozy
nadzieja zbytek słowa
liście zgarnięte mokrą dłonią
jutro już nie wiem
zmrużę oczy gdy odwiedzę sny
życie - rozjechany horyzont
zatacza się w koleinach
wracam do lustra
spokój w wodzie rozszedł się ze zgiełkiem
znowu można przyłożyć ucho do nieba
i zasnąć
.jpg)
.jpg)