coś z historii
podparłem mur i nawzajem
oplątany siecią dylatacji
ciąży jak niektórym grzesznikom
na apozycję dobrego uczynku
umywam ręce po przejściu przesilenia
kruszą się kry i serce wzbiera strumieniem
banał przełykam jak dobrze znaną
szarlotkę po babci
dwudziestego czwartego czekam z niefrasobliwą miną
dla ciekawskich myśli ubrane na cebulkę
ogrzewają fragment wspomnień
o tej porze ptaki przestają śpiewać
zasypiam aby nazajutrz pamiętać od nowa
.jpg)
.jpg)