Ostatni dzwonek
Kurze których nie warto usuwać
Ani serwetek prać haftowanych
To dzwonki którym nie wolno odfruwać
Ze strachów budzików nie nakręcanych
Bo co jeśli ręki dla sprężyn braknie
I zostaną tak mechanicznie uwięzione
A każdy z nich dźwięczeć łaknie
I odbijać się po domów koronie
Wolność do uszu zanosić
Dziwne wieści głosić

Trudno być dzwonkiem ostatnim
Bo żal głosić, czy nagrodę
Czy może z innym dźwiękiem bratnim
Podzwonną ogłosić zgodę

A kurz zetrze ktoś inny
I serwetkę wyrzuci
i zegar bez ręki, sprężyny,
ostatni dzwonek wyrzucił