Przemijanie.

Autor wiersza: 
ula

Ulotnym cieniem miłych wrażeń,
minęły kolejne Święta-
pamięć obiektywu ich nie wymaże,
uwieczni by je zapamiętać.

Kolejny rok jawi się przed nami,
przyszłość w mgłę otulona...
z tajemniczymi niespodziankami,
pragnie nas szczodrze obdarować.

Po drugiej stronie płótna

Autor wiersza: 
biedroneczka2

…z inspiracji obrazem "Tratwa Meduzy”
 
 
 
dwa dni nadziei
dwanaście obdzierania ze skóry
suszenia ludzkiego mięsa
wysysania wilgoci
 
tyle wystarczy
 
by słodki smak krwi
prześladował do śmierci

 

Théodore Géricault, Le Radeau de la Méduse.jpg
Tratwa Meduzy
Théodore Géricault, 1819
olej na płótnie

 

Czas.

Autor wiersza: 
ula

Posiwiały włosy na skroni,
Czasu upływającego znak-
Chciałbyś bardzo go dogonić,
Małe szanse,sił już brak.

Ogród pamięci

Autor wiersza: 
Elihu

A gdyby na grobach, w Dzień Wszystkich Świętych
nic nie położyć?
Ni kwiatów i zniczy - symboli modlitwy,
Jedynie róże pod medalionem na dowód miłości?

I gdyby tak czekać aż same skruszeją,
Wierne odtwórczynie życia i śmierci,
Cóż by się stało?

Stał by się cmentarz ogrodem pamięci!

Skra

Autor wiersza: 
Elihu

Tym, którzy boją się żyć.
-------------------------------

Każdemu dana imienna chwila,
Każda jak iskra, jedyna, inna,
Byle jej nie przega...

- Psst!...

... kolejne cierpienie właśnie się poczyna...

Dusza

Autor wiersza: 
duch44


uncji siedem

najważniejszych uncji świata

ducha obłok ziemski

ulatuje z szali

Gniew

Autor wiersza: 
Gregorsko

Ósemkami domknięci
kognitywnie z wiatrem
dalej burzowo tak
narośle odcięte
wzorcem buntu
chmura dla stłamszonych

IRAKLION

Autor wiersza: 
WALTER

Bija dzwony
Jeden
Drugi
Nastepne
Zlewaja sie w piesn swieta
Odbijaja od bialych scian domow
I wracaja
Wessane przez wieze…
Zostawiajac mnie oniemiala

\

DROGOWSKAZ

Autor wiersza: 
WALTER

Stara greczynka
Z pamiecia dziecka
Switem na progu
Przypomina mi
Dokad ide…

Kreta 2010

Nocą sierpniową...

Autor wiersza: 
Mirosław Ostrycharz


Nocą sierpniową
jeziora toń oddycha chłodem
i srebro mgieł opada w wodę,
a ponad głową
niebo od gwiazd aż się gnie.
W poświacie brzóz srebrne pnie
jak świece płoną.
Odległych gwiazd srebrzyste łodzie
rzucone w mrok toną jak w wodzie
za chmur przesłoną.