znów człowiek?? zawiódł?
ale ludzi pod dostatkiem

daj mu szansę i nie dawaj
szansy - egoizm nie popłaca

jedno pudełko i dwadzieścia papierosów -
jedno ciało i dwadzieścia spotkań
z głodnym tylko nas człowiekiem

pełnego nie wyrzucisz, pustego nie
zatrzymasz - i nam nie zabiorą
ciała za późno, za wcześnie

a dym ulatuje...

Popołudniu przeniosłam się na Podlasie:
Pochłonięta czytaniem, zapomniałam o czasie,
Marzycielsko - sielskie urokliwości -
Przeniosły się do sennej rzeczywistości.

Nad ranem uroczy sen miałam -
Po pięknym sadzie się przechadzałam,
Soczystej czerwieni - owoce jabłoni,
Zdziwiona trzymałam zerwane w dłoni.

Roztargniona szukałam koszyka,
Nagle cudowny sen zaczął umykać-
Gdybym tak dłużej sen zatrzymała,
Piękne owoce teraz bym miała.

Sennym marzeniem dzień powitany,
Wieczorem poezjami pożegnany.

"widelce bez zęba??? wyrzucić!!
nie chcemy takich!"

pokonany przez nadmiar jedzenia,
nie ma niczego i nawet nie jest
już widelcem;

człowiek jak ten widelec - bierze
za dużo, może za ciężkie?? może
nieumiejętnie? i tak zostaje
z niczym, a jeszcze przestaje być
człowiekiem;