było nie było
coś się stało
zabierz ciało a duszę
jak było na początku
na biało

*
przystają chwile zapomną
o biedronce miłości i domu
wiatr jak gil czerwony powtórzy
szeptem po kryjomu

*
anioły z deszczu
rano w południe wieczorem
jak pocałunki wiersze chore
porzucone pod stołem

*
serce naiwne złamane
pacierz nagle przerwany
żal czysty jedyny
kwiat paproci nocą zerwany

uplecione z chmur marzenia
rozsypały się po stole,
czas je w nutki pozamieniał,
zadźwięczały kolorowo...

na brązowo świat usypia,
ranki wtulone w mgielny woal,
wieczorne myśli wolno płyną,
pachnie świeczka i wanilia...

na poddaszu zakurzone
drzemią wiersze i cytaty,
między słowami baśni
snują się listopadowe ostatki..

...urodę jesieni pokazuje,
naturę w piękne szaty ubiera,
kolorami ziemię obsypuje,
pajęczyną gałęzie odziewa...

jesienna piosnka w powietrzu się snuje,
i ptaków tęskne wołanie,
wiatr na badylach smętnie pogrywa,
liście szelestem mu wtórują...

wśród zeschłych traw
kasztan błyska okiem,
wiewiórcza kita
pomyka bokiem...

zdumiona sójka
zawisła nad wodą,
jak to,już jesień?
a ja wybrać się nie mogę!

leciutko na palcach,
jesień tańczy walca,
wiatr w ramionach ją tuli,
kołysze łagodnie i czule...
płyną z babim latem,
unoszą się zwiewnie,
jesień suknią długą
strąca liście z wierzby...
przetańczą wrzesień,
przez październik przemkną,
listopad ich zmoczy
i o tańcu zapomną...