Jesteście bardzo odważnymi psami
Tudzież wspaniałymi, niezwykłymi
Kynologicznie doskonałymi
Etologicznie wzorcowymi
Wielu ludzi Was się boi
Lecz przecież to im nie przystoi
Gdyby wiedzieli ile dobra dla człowieka czynicie
Utonęliby we wstydzie i zachwycie
Już dawno apelował Jan Borzymowski
Który spędzał Wam z powiek wszelkie troski
Nieśmy przed rottkami chorągiew prawdy
Ponieważ swymi czarnymi duszami
Zasługują na to w pełni doprawdy

Jestem tych psów mecenasem
Obrońcą, miłośnikiem, przyjacielem
Z innego gatunku bratem
Walczę na wszystkich polach o rottweilerów dobre imię
Nie chcę, by spoczywało na Was nienawiści i gniewu brzemię
Czarne mordy patrzą na mnie
Każdy rottweiler do mych rąk lgnie
Pragnie polizać mą twarz
Aby wyraz swej wdzięczności dać
Pozytywną psią energię zoologowi oddać
Tak już będzie do końca moich dni
Bowiem w moim sercu płomień miłości
Do czarnej psiej rasy gorąco się tli.  

Po nocnych wojażach księżyca,
piękny dzień do nas zawitał-
słońce uśmiechem zachwyca...
promiennie o samopoczucie pyta.

Żurawie,bociany z podróży wróciły,
wita je marzec w zimowej szacie,
tyle wysiłku,tak się trudziły -
nie przewidziały zmian w klimacie.

Mroźny marzec lifting nam serwuje,
zima niezły bałagan zostawiła...
każdy się zżyma,ktoś pokasłuje -
wiosna jeszcze stroju nie uszyła.

Czasami słychać ptaków śpiew,
cichutki i niezbyt radosny -
czy przyjemnie,śród nagich drzew,
znosić kaprysy spóźnionej wiosny.

Często robimy błędy ortograficzne
Tudzież gramatyczne
Z tego powodu serce mnie boli
Nic go nie ukoi
Jestem bowiem językowym purystą
Oprócz tego pacyfistą
Wróćmy jednak do języka polskiego
Szacunku i powagi wymagającego
Posługujmy się nim poprawnie
Zarówno w mowie jak i piśmie
Ponieważ stanowi nasz język narodowy
Tętnicę nauki, kultury
Ojczystej literatury
Tymczasem w Internecie
Błąd ortograficzny połyka drugi
Jeszcze gorszy
Drodzy Internauci
Zmieńmy ten stan rzeczy na lepsze
Czy moje prośby polecą w powietrze?

Ilekroć patrzę na kwiaty,
doznaje wzruszenia.
Jakbym duszy dotykał właśnie.
Duszy w kwiat zaklętej.
Ilekroć wręczamy kwiaty
kawałek duszy swojej dajemy.

Może to ta dusza w nich tak mówi?
Czy kwiaty mają duszę?
Odpowiedź zawarta jest w kwiatach.
Czy dusza potrzebuje ozdoby?
Wszystko na świecie tym jej potrzebuje.

Wszystko potrzebuje święta,
miłość, życie nasze, wszystko.

Kwiaty są ja ludzie
kwitną, gdy dba się o nie.
Dbajmy więc o kwiaty.
Dbajmy o ludzi.

Ilekroć widzę fiołka z dalekiej Afryki
jego delikatną urodę, wiem

że ma duszę.
Bo jak i nasze dusze zakwita
gdy ofiaruje mu się ciepło.

Czy kwiaty maja duszę?
Odpowiedź odnajdźmy sami dając ukochanej kwiaty.