Wroco górnik z gruby
lezie tak po ćmoku
nogle coś usłyszoł
i przyspieszo kroku

ino to co za nim
tyż kroku dodało
przeżegnoł sie górnik
bo co mu zostało

dejże pozór synek
słyszy za plecami
dyć jo zaroz skończa
żywot z Aniołkami

łobrucił sie cały
ślepia wlepio w ciemność
tam broda z wonsami
i gymba przyjemno

Jezusie Maryjo
za gowa chce chytać
dyć to som Mikołoj
ni żoden bandyta

Świenty jak sie patrzy
gyszynki wykłodo
górnika zatkało
i już nic nie godo

tu mosz na Barbórka
(Mikuś sie zachichroł)
boś ty dobry hanys
to se wypij piwko

bezdomny ma azyl
pod kościołem,
na wózku,
z ogłoszeniem na szyi,
z puszką na kolanach
grzesznikom
nakazuje miłosierdzie...
pośpieszcie się,
musi przecież
kupić sobie dobry nastrój
i oddać wózek,bo pożyczony...

Nie ma cię
Już
Tak jakby wczoraj
Wieczorem zgasła
Lampka życia
A ono pędzi
Zwariowanie
Bo cóż się zdarzy
Gdy przystanie
Na marginesie
Cudnych wspomnień
Które się nie chcą
Za nic w świecie
Przekonać dać że
Nie ma sprawy
Była - Odeszła
A żyć trzeba
I tak daleko nam
Do nieba
Wyzłacanego dobrem
Tkliwym
I miłosiernym
I wrażliwym
Będę pamiętać bo
O Tobie
Wśród spotykanych
Tylu osób
Zapomnieć Skarbie
Wprost nie sposób.

nieme twarze domów
powoli zamykają oczy,
pociemniałe rzęsy firanek
drżą leciutko we śnie...
sny wirują w powietrzu,
wciskają się szparami okien,
zaglądają do łóżek,
chichoczą z uciechy...
księżyc w lisiej czapie
wspiął się na niebo,
trzyma straż nad snami,
będzie trwać aż do świtu...