Haiku o poranku
 

  * 
po ciemnej nocy
srebrne krople na łąkach
- fotografie gwiazd
*
poranna mgiełka
opadała bezdźwięcznie
budząc skowronki
*
w tiulowe szaty
otula polne kwiaty
- letni poranek
*
promienie słońca
gładzą skrzydła motyli
- budzą czułością
*
zza horyzontu
unosi się ku chmurom
ognista kula
*
tęczowa rosa
skropiła polne zioła
- poranna kąpiel
***
 

  miłego dnia

Jak otrzeć smutki …

Chciałam dzisiaj smutki otrzeć wierszem,
lecz nie napisałam żadnego,
chciałam poczytać
z tomiku „Te najweselsze”,
lecz kartki przemokły jak chusteczki.

Zagubiona ostrość w słonych strumieniach,
rozmazane obrazy nie do poznania …
Nie miał sumienia
ten, kto mnie tak zasmucił.
Nie miał sumienia …

Nie mogąc spisać na papierze,
wysyłam myśli w przestrzeń
- może rozbrzmią w eterze
i dotrą, gdy po parku zadowolony z siebie
będzie przechadzał się z buldogiem, którego nie cierpię.

Nie warto było mnie tak smucić
- umoczyłam słowa we łzach,
łzy utopiłam w wierszach
- dlatego takie smętne …
Jak otrzeć smutki, jak pocieszyć serce?
 

10 września 2011

Niepewność jutra

Wędruję przez noc
palcem po mlecznej drodze
- nogi nie chodzą
od wielu lat nie chcą
dusza się zrywa
do odlotu ku gwiazdom
- jak ptak szybuje
tylko
bezwładne ciało
pozostaje w fotelu
- więzień w ciemnościach

zmyliła zmysły
bezgwiezdna mroczność nocy
rodząc niepewność
jednak
nie sięga myśli
- wyobraźnia rozwija
skrzydła do lotu
wtedy
wyciągam pióro
słowa w powietrzu kreślę
- powstają wiersze

spełnione myśli
lecz w sercu wciąż dygocze
niepewność jutra
 

10 września 2011

11 września 2011