Moc myśli w łóżku. Myśli o Tobie
Nie jesteś daleko. Tak blisko w sercu
Wspomnienia spotkań. Miłości naszej
Brat, siostra. Kiedy przyjedziesz? Proszę

Mam Ciebie, siostrzyczkę. Moje serduszko
Czas zawsze dla Ciebie, każda rzecz, chwila
Jestem z Tobą. W chwili złej, dobrej. Zawsze
Czujemy to samo. Więź, miłość, tęsknota

Łzy na policzkach. Drgające mięśnie twarzy
Brakuje mi Ciebie. Zawsze i wszędzie
Łzy na poduszce. Z prostej tęsknoty
Kocham Cię, tęsknię, siostrzyczko droga

Emocje. To jest silniejsze ode mnie

Nasze kamienne parapety. Za oknem śnieg
Spowity obraz pod kołdrą naszego dzieciństwa
Z którego nie chce nam się wyjść. Tak ciepło
Kadry krajobrazów sprzed lat. W oczach naszych

W chmurach gdzieś jest zapisane, o spotkaniu
Ty i ja. Na dwóch parapetach. Naprzeciw siebie
Po ponad 300 latach na tej samej linii wzroku
Siostra i brat pomiędzy podwórzem, światem

Historią rodziny naszych przodków

Płatki śniegu mieszają się z łzami. Widzimy się
Z naszych okien myśląc o sobie, o naszej rodzinie
My, białe szale na oknach. Wspomnienia. Fotografie
Coraz bliżej, bez przestrzeni, twarzą w twarz

Już razem. Siostra i brat. Na parapecie życia

graniczę ciszą przez trawnik
na szybach zarysowane
puste do połowy spojrzenie
w kubku z chińską zupką

zgoda na zleżałe na żółto
myśli jest tylko pozorna
zbierają się w różę wiatrów
spętane falą stygną

nie marzę pustym słowem
czas utkwił przeczulony
na powiększone ciepłem źrenice

nie zamyślę na siłę
jakbym stanął z zadartą głową
przytulony do cienia
spijam noc bez długu
na jednym głębokim
wdechu

bez otwarcia drzwi
zawsze sam rozpoznaję zapachy
światło przesącza więcej pytań
z niedoskonałości

z mrówczą zawziętością
mam wspólną ścieżkę słomkę z lata
przepływa zachmurzenie ciemniejąc
w kaprysy

zmieniają wyraz twarzy taflę jeziora
z wykąpanym refleksem
uwił we włosach przeszłość

miałem nie pamiętać piasku
utkwił w zębach wciąż zgrzytam
przez sen

pójdę kawałek twoim życiem
do kupy liści za którą wiatr
nie rozpoznaje śladów ani słów
przez które widać wieczór