w ponury jesienny wieczór zjawiłeś się
zajmując moje myśli opowieściami
tajemnej treści osuszyłeś z oczu łzę

czekałam z drżeniem powiewu wiosennego
wiatru co splótłby nasze dłonie zapachem
bzów zakręcił w głowach dając nadzieję na
melodię śpiewu świerszczy wśród traw w letnią noc

dziś inny scenariusz dopisało życie
nie było kwietnia ani czerwca dobiega
końca dany nam wakacyjny wolny czas

z innym już drżeniem czekam na wyznaczony
kalendarzem dzień choć nadal jesteś przy mnie
i ja przy tobie wiernie myślą swoją trwam
wierząc że kiedyś przyjdzie lepszy dla nas czas

wciąż malujemy pejzaże naszych marzeń

21.07.2010

a niech mnie los już tak niesie,
on sam co jutro wie dobrze
i wie co rankiem przyniesie
czy weźmie, czy odda mi szczodrze

cóż mnie znów błądzić myślami
smutnieć, planować - mój Boże ...
niech już się zajmie chwilami
los mój, przewróci ... pomoże

tamtą jodłą wybuduję zachwyt
twoje oczy zostały zamknięte
malowany anioł Hugo Simberga
zranił swoją dumę człowiekiem

wypalam determinację na dłoni
ściskając ostatni gont cerkiewny
w trawach pochowali się zmarli
zaśpiewam im pieśń powracających

zastanawiasz się nad moimi słowami...
po co tworzyć na nowo przeszłość
ciała karmione spełnianych uczuć falami
zawijają do portów nijakiej świadomości

nie oceniam, bojąc się obojętności
mój Bóg z twoim na węgłach piją
nikt jednak nie zabierze mi przylaszczek
już się w moim umyśle zakorzeniły

żyję światami równoległych procesów
tworzenie pozostawiam dającym nadzieję
przeznaczenie wybiera drogi dla moich butów
następne umarłe miasto z niebytu wróciło

(Janusz Śmigielski, Chołowice, 26.03.2011

http://chyrzynka.wrzuta.pl/audio/0pHdQrL4AiV/noc_-_dm

By zaraz w węża zmienić się
obślizgle owinąć wokół myśli
jak sęp na strzępy duszę rwać
ostrzem serce do bólu kłuć,
w pamięci wyryć trwały ślad,
co w bliznę z czasem zmieni się...

I mija życia nasze...
I bliżej końca pewnie jesteś już,
i wciąż zadajesz sobie pytanie -
czy warto wypatrywać ich?
Czy warto czekać na nie?